La Cosa Nostra
24.09.2010
godz. 18.00
MARATON FILMOWY
Prowadzący :
Marcin Leszczyński – kulturoznawca; eseista, redaktor kwartalnika antropologicznego “op.cit.,)”, redaktor naczelny czasopisma “Dramatica”; pracownik Działu Dramaturgiczno – Literackiego warszawskiego Teatru Dramatycznego, poeta, autochton Polski B, amator porannej kawy, Europy południowej i prozy eksperymentalnej.
FILMY
Andriej Rublow, reż. Andriej Tarkowski
Proces kształtowania się wrażliwości genialnego malarza
Andriej Tarkowski nakręcił “Andrieja Rublowa” w 1966 r. Cenzura zarzuciła mu, że trzygodzinny fresk, poświęcony średniowiecznemu malarzowi ikon, nie przedstawia właściwej hierarchii wartości (wynosi artystę, stawia sztukę ponad społeczeństwo). Film powędrował więc na półkę. Światowa premiera odbyła się trzy lata później na festiwalu w Cannes. Ale nawet honorowa nagroda tam zdobyta (FIPRESCI) nie przekonała władzy. “Andriej Rublow” wszedł oficjalnie na ekrany ZSRR dopiero w 1971 r.
Ta ośmioczęściowa saga, poświęcona tyleż narodzinom talentu wielkiego artysty, co rekonstrukcji barbarzyńskiej epoki zakończonej zwycięstwem Dymitra Dońskiego nad Tatarami, zdumiewa subtelnym połączeniem poetyckiego stylu z szeroką, epicką panoramą XV-wiecznej Rusi. Nawet z dzisiejszej perspektywy większość scen ze słynnym obrazem odlewania cerkiewnego dzwonu na czele wciąż robi piorunujące wrażenie. Tarkowskiemu udała się rzecz niesłychana: ukazał proces kształtowania się wrażliwości genialnego malarza, odnajdującego w cierpieniu i zwątpieniu wiarę w Chrystusa.
Janusz Wróblewski
Żródło: Polityka
Miasto Boga, reż. Fernando Meirelles, Katia Lund
Niezwykły film o niezwykłym miejscu na przedmieściu Rio de Janeiro. Opowiadany przez Busca-Pé małego czarnego chłopca, zbyt lękliwego i strachliwego by przystać do gangu, ale i zbyt rozsądnego by zgodzić się na niskopłatną i poniżającą legalną pracę. Wymyślił sobie że można okrutny i brutalny świat który go otacza obserwować inaczej, przez sztukę. Jego celem stało się zostać profesjonalnym fotografem. Miejsce znane jako “Cidade de Deus” początkowo jest placem na którym powstają mieszkania dla biednych budowane przez rząd na początku lat 80tych. Po kilku latach zamiast spokoju staje się najbardziej niebezpiecznym gettem w Rio. Handel narkotykami, prostytucja, rabunki i przestępstwa stały się smutną codziennością obserwowaną i utrwalaną przez Busca-Pé. Film jest przygnębiający, ujawnia prawdy uniwersalne, pokazuje sytuacje znane i z naszych blokowisk. Film nagradzany na festiwalu w Toronto, nominowany do Złotych Globów 2003.
Żródło: Film Web
Tango, reż. Carlos Saura
Utalentowany reżyser zostaje porzucony przez żonę. Aby pokonać rozpacz, rozpoczyna pracę nad filmowym musicalem. Odwiedza lokale gdzie tańczy się tango. Poznaje piękna tancerkę, nawiązuje z nią romans. Jej opiekunem jest człowiek, który finansuje produkcję i ma powiązania ze światkiem przestępczym.
Miłość Saury do tanga, bierze swoje początki w jego dzieciństwie: ‘Wychowałem się na Carlosie Gardelu’, mówi twórca. Nie było to jednak łatwe zadanie. Saura rozpoczął pracę odwiedzając szereg lokali tanecznych w Buenos Aires, kupując nagrania, oglądając dziesiątki filmów. ‘Nie warto było zaczynać, dopóki nie byłem w stanie wgłębić się w istotę tanga: robienie kolejnego filmu muzycznego byłoby bez sensu,’ wyznaje reżyser. Aby ten cel osiągnąć, postanowił on połączyć z sobą kilka elementów: ukazać tango jako popularny taniec, ale i wysoce wystylizowany układ choreograficzny; jego aspekt symboliczny miał się spleść z bezpośrednią zmysłowością; jego waga jako muzyki miejskiej z współczesnym brzmieniem; jego surowy minimalizm ramię w ramię z oszołamiającym zawikłaniem. Ta sztuka Saurze się udała, film porywa od pierwszej minuty. Krew widza zaczyna tętnić w rytm muzyki i tańca. Reżyser stworzył niezwykły klimat spektaklu, widowiska – spektaklu.
Żródło: Film Web